Porady prawne

Podstawą interwencji Sądu Rodzinnego w poczynania nieletniego są objawy demoralizacji lub dopuszczenie się przez nieletniego czynu karalnego. Demoralizacją zgodnie z art. 4 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich jest naruszanie zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego lub kształcenia zawodowego, używanie alkoholu lub innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia, uprawianie nierządu, włóczęgostwo, udział w grupach przestępczych.

Klientka naszej kancelarii (urzędniczka PARP) została zatrzymana przez Policję w związku z podejrzeniem przyjęcia korzyści majątkowej w zamian za wydanie korzystnej decyzji. Wobec podejrzanej Sąd Rejonowy w Zamościu zastosował areszt tymczasowy na okres 3 miesięcy. 

Dzięki szybkiej i skutecznej reakcji obrońcy, adwokata Macieja Płachety Sąd Okręgowy w Zamościu uchylił stosowanie wobec podejrzanej izolacyjnego środka zapobiegawczego i zastosował środki wolnościowe.

Tymczasowe aresztowanie należy do najbardziej dotkliwych środków zapobiegawczych w polskiej procedurze karnej. Z tego też względu powinno być stosowane wyjątkowo i tylko wówczas, gdy inny środek zapobiegawczy nie będzie wystarczający. Niestety, praktyka polskich sądów w zakresie stosowania tymczasowego aresztowania przedstawia się zupełnie odmiennie. Problem stanowi bowiem nadużywanie tego rodzaju środka zapobiegawczego, a także niejednokrotnie zbyt długi czas jego trwania i niejako automatyczne jego przedłużanie.